Geld pinnen met een gestolen pinpas, op de uitkijk staan, een lading drugs vervoeren in een schooltas. Zomaar een paar manieren waarop drugscriminelen kinderen illegale klusjes op laten knappen. Met onderwijsprogramma Kapot Sterk willen gemeente Lelystad, politie Lelystad, Openbaar Ministerie, bureau Halt en Welzijn Lelystad scholieren bewust maken van de minder aantrekkelijke kanten van een carrière in de (drugs)criminaliteit.

‘Een drugscrimineel is meestal niet een doorgewinterde onderwereldfiguur die uit het niets opduikt en lukraak kinderen rekruteert,’ vertelt Karin Oldekamp, specialist Openbare Orde en Veiligheid van de gemeente Lelystad. ‘Het zijn vaak oudere kinderen, die zelf terecht zijn gekomen in het criminele circuit. ‘Zij ronselen jongere kinderen, zelfs al op de basisschool. Het kan de veertienjarige buurjongen zijn die vraagt: mag ik even jouw bankrekening lenen? Dan geef ik je vijftig euro!’ Met Kapot Sterk willen we kinderen uit groep 7 en 8 in Lelystad Oost weerbaarder maken tegen zulke verleidingen.’

‘Dat doen we door uit te leggen wat gevolgen zijn van zulke ogenschijnlijk kleine vergrijpen. Als je erop wordt betrapt dat je jouw bankrekening laat gebruiken voor het witwassen van geld, of als je geld doorsluist naar criminelen, zul je daarvoor flink gestraft worden. Je pleegt immers fraude, dat is strafbaar. Zodra de bank merkt dat je als geldezel bent ingezet, moet je het geld terugbetalen. Meestal is dat geld dan alweer verdwenen, waardoor je er ook nog een flinke schuld aan overhoudt.’

Leerlingen van De Optimist en Al- Ishaan in de Atolwijk deden mee aan Kapot Sterk. Het lespakket bestaat uit een bezoek van de officier van justitie, een politieagent en een medewerker van bureau Halt. Daarnaast deden ze een Escaperoom, een spel waarbij de leerlingen puzzels oplossen om te ‘ontsnappen’ aan beïnvloeding door criminelen.

Kapot Sterk is een pilotproject en wordt momenteel geëvalueerd. Karin Oldekamp: ‘Van dit project hebben we als gezamenlijke partijen veel geleerd. Sommige dingen pakken we in het vervolg anders aan. We willen bijvoorbeeld ouders meer betrekken en opnieuw bekijken welke positieve rolmodellen we inzetten.’